#2

Dinsdag 3-9
We hebben de hele dag buiten gezeten. ’s Ochtends in de achtertuin en rond een uur of 2 op ons balkon omdat we dan pas daar zon hebben. Rond 5 uur zijn we nog naar de winkel geweest en op gegeven moment hebben we nog op moeten schieten omdat het donker werd. Hier moet je ’s avonds niet gaan fietsen omdat de wegen vrij smal zijn en het erg druk is. Toen we ‘s avonds net wilden beginnen met koken, zagen we tegelijk iets naar binnen sprinten. Een muis? Gillend en sprintend op weg naar de bank waar we op zijn gesprongen. Een beetje drama drama, maar je weet maar nooit wat voor beesten en insecten hier rondlopen. De onderburen kwamen al lachend poolshoogte nemen. Uiteindelijk geen beest kunnen vinden en hebben we rustig onze rode bieten op kunnen eten. Ja, rode bieten aha, de Surinaamse gerechten moeten we nog gaan ontdekken. Na het eten is Lydia, de buurvrouw nog gezellig bij ons gaan zitten. Toen ik later naar de wc wilde gaan, stond er nog een verrassing op me te wachten. Ik weer gillend naar buiten met de woorden: “Woooo echt zo’n grote tor zit er in de wc!” Trienke met de bezem er naar toe en Lydia en ik lachend op de achtergrond. Trienke heeft er even korte metten meegemaakt en later bleek het dus een ongelofelijk grote kakkerlak te zijn. Bah, bah, bah, iehl;). Onze portie insecten wel weer gehad voor deze dag.
Van Lydia hebben we nog een tip gekregen hoe we internet in kunnen schakelen voor één dag. Als je één dag internet wil, betaal je 1,30 Amerikaanse dollar. Ideaal, zo kunnen we ook thuis op internet en hoeven we dus niet steeds ergens anders naar toe te gaan als we alleen onze facebook en mail willen checken.

Woensdag 3-9
Vandaag eerst maar een handwas gedaan. Heel schoon wil het niet worden. We hebben wel een wasmachine maar die is halfautomatisch en daar zit dus een heel gebruiksaanwijzing bij. We moeten eerst maar eens kijken hoe de buurvrouw dat doet voordat we er zelf mee aan de slag gaan. Ook zijn we op zoek gegaan naar malariatabletten want dat raadde de GGD aan om te gebruiken als je uit Paramaribo zou gaan. We hebben tabletten gekocht maar hebben Miranda ook nog maar om raad gevraagd of zij ook malariatabletten gebruikte toen ze hier was. Ideaal, Miranda heeft hier acht maanden stage gelopen dus we kunnen haar ook altijd nog om raad vragen(dankje;)). Verder hebben we de hele middag op ons balkon gelegen. Er komen nog regelmatig wat buien voor. De hele straat komt blank te staan maar daarna klaart het ook weer snel op en voel je de zon al weer snel branden. We hebben vandaag pannenkoeken gegeten en na drie pannen geprobeerd te hebben, lukte het ons eindelijk om normale pannenkoeken te maken. Van een antiaanbaklaag hebben ze hier nog niet gehoord geloof ik. Na het eten zijn we met Lydia en Wantje op pad gegaan om een hangmat te kopen die we zaterdag nodig hebben. Uiteindelijk hebben we er twee gekocht voor 50 srd, maar 12 euro dus. We zijn nog langs een broodjeszaak gereden en hebben daar nog een zak broodjes gekocht voor maar 10 eurocent per stuk. Daarna zijn we ook nog door de drive-thru gereden voor een ijsje. Zo hebben we Paramaribo ook eens ’s avonds in het donker gezien. Wat een chaos en drukte op straat. We hebben thuis nog gezellig gezeten met de buren, Mario en Guillermo. Guillermo hadden we nog niet gezien, dat is de middelste zoon van Lydia. De zonen van Lydia zijn dus Bennie, Guillermo en Enrico. Moeka, het broertje van Wantje was er ook. We hebben dus al veel familie en vrienden van de buren ontmoet en leren kennen. De doengoe (muziek) stond lekker aan en na wat bacardi lemon met stroop (ranja) ging Mario ons de basisstappen van de danssoort Souk leren. We hadden hem uitgedaagd om de volgende dag met ons te gaan hardlopen. Hij is best stevig dus we dachten dat hij nooit ja zou zeggen maar uiteindelijk zei hij dat wel. Maarja er waren ondertussen al best veel borrels in die man gegaan dus we zouden het wel gaan zien of hij de volgende ochtend 7uur voor bij onze deur zou staan.

Donderdag 4-9
Gisteravond lagen we om 12 uur op bed maar hadden de wekker al lekker vroeg, namelijk om 7 uur gezet om te gaan hardlopen en om de vuilnis voor bij de weg te zetten. De vuilnis wordt twee keer per week, op maandag en donderdag opgehaald. Na een broodje gegeten te hebben, stonden we op het punt weg te gaan toen tot onze verbazing Mario op kwam draven. Wat een grap, dit had ik niet verwacht. Het was voortdurend 50 meter vol sprinten, 100 meter wandelen. Wij maar zeggen dat hij beter wat rustiger aan kon beginnen. Uiteindelijk hebben we hem vrij kapot afgeleverd thuis en zijn we zelf nog maar een ronde gaan hardlopen. ’s Middags zijn we met Mario naar de combimarkt gereden om bout (kip), friet, mayonaise, ketchup en touw voor de hangmat te kopen en naar de slager om karbonades op te halen. Dit moesten Trienke en ik meenemen zaterdag naar het plaatsje waar we zullen gaan relaxen, zwemmen en bbqen. Voor ons zelf ook nog weer wat water ingeslagen. Er gaan zo’n vier flessen water per dag doorheen. Na het eten hebben we ons klaargemaakt voor een avondje Havana lounge. Om 11 uur gingen we richting Havana lounge met Mario en Moeka. Van 11uur tot 2 uur wordt er salsamuziek gedraaid en dus ook volop salsa gedanst. Mario zijn dansleraar was ook aanwezig en het duurde niet lang voordat wij er ook aan moesten geloven. ‘Volg je arm en ontspan’, oké dat maar gedaan en het ging nog vrij goed ook. Daarna was het op het randje van de dansvloer staan en genieten van de muziek en dans. Tenminste, voor vijf minuten. Al gauw stond er weer iemand voor me met zijn hand uitgestoken. Lets go dan maar. Vijf danspartners verder veranderde de muziek en werd er geen salsa meer gedanst maar was het gewoon een discotheek.
Na het stappen zijn we nog naar de Waterkant gereden om wat eten te gaan halen. Onderweg kregen we nog een lekker band maar die werd in drie minuten snel verwisseld. De patat die we besteld hadden, kregen we in een plastic drinkbeker met liters saus erover heen. Dat hoefde ik dus direct al niet meer. Toen we later naar huis wilden gaan, bleek de accu leeg te zijn. Een vriend werd opgebeld en die heeft ons geholpen de auto weer aan de praat te krijgen. Na een zeer voldaan avondje konden we om half 5 ons bed in kruipen.

Vrijdag 6-9
Vandaag werden we opgehaald door iemand van SPS projecthulp die ons naar de vreemdelingendienst heeft gebracht. Daar is ons verblijf verlengd tot en met december en een stempel en een afspraak rijker konden we na een uur alweer weg. Verder hebben we lekker uitgebrakt en later zijn we nog weer naar de Hermitage Mall gefietst om te skypen. Als je ook eens zin heb om te skypen moet je me maar even toevoegen: ilseevandermeulen.

Zaterdag 7-9
Om twee uur werden we opgehaald door Immanuel, Enrico en Lorenzo. Met hen zijn we richting Powakka gereden, een plekje met een meertje/kreek/plas, weet niet hoe je het noemt, om daar het weekend door te brengen. Onderweg zijn we nog gestopt om soft (frisdrank) te halen, een grote bak vol ijs en drank/chips/speelkaarten en een bal. Na een klein uurtje rijden kwamen aan in Powakka en daar zat de rest al op ons te wachten. Er was een plek gehuurd voor het hele weekend en daar hadden ze zich al geïnstalleerd. Er werd al eten gemaakt en er stonden overal pannen, bakken en potten met eten. We werden eerst voorgesteld aan de familieleden die we nog niet gezien hadden. De zus van Lydia was er met haar man Steve, zoon Estevez, dochter Estevania +vriend en zoontje van tien Emilio. Er was nog een ander gezin aanwezig, Jenny & Ryan met dochterje van zeven Brittney. Het dochtertje van Bennie(de oudste zoon van Lydia) was er ook, Gwenne. De rest van de mensen die er waren, was ons al bekend. We hebben gelijk onze kleren uitgedaan en het bruine, koude water ingesprongen. We hadden de bal meegenomen het water in en hebben gelijk het spel lummeltje geïntroduceerd. Ze vonden het geloof ik een leuk spel want door het vele lawaai wat gemaakt werd, kwamen er steeds meer mensen het water in om mee te doen. Uiteindelijk zijn we wel twee uur in het water geweest en daarna was het tijd om wat te eten. Er waren bara’s (soort brood), rijst, karbonades, kip, friet, brownies en nog wel meer Surinaamse dingen waarvan ik de naam vergeten ben. Er waren ook weer pittige dingen aanwezig. Heet naar binnen, heet naar buiten zeggen ze iedere keer haha. Na het eten hebben we gezellig bij elkaar gezeten met natuurlijk een drankje erbij.
Toen iedereen zijn of haar hangmat al had opgezocht, hebben wij onze bikini maar weer aangetrokken om nog even te zwemmen. Daarna nog bij het kampvuur gezeten en uiteindelijk zijn wij ook maar in onze hangmat gaan liggen. Ja, ik zeg liggen en niet slapen want het heeft nog twee uur geduurd totdat wij de mogelijkheid kregen om te slapen. Maar wat hebben we nog gelachen. Mario die praatte ongelofelijk veel in zijn slaap doordat hij veel te veel drank had gedronken. Er kwamen de mooiste zinnen en verhalen uit zoals: ‘Ik ben commando, AU! Ze hebben me geschoten. Hij was wel aanspreekbaar dus als we hem vroegen :’waar ben je geschoten dan?’, antwoordde hij: ‘
In mijn borst! AUUU’. Hij vroeg ook geregeld naar Trienke. ‘Trienke waar ben je?’ dus de volgende dag hebben we hem ook wel even de gek aangestoken. Na twee uur was hij eindelijk wat stiller en hebben we nog even kunnen slapen. Niet voor lang want het werd na een uur/anderhalf uur weer licht en werd er alweer ontbijt klaargemaakt. De rest van de zondag was het vooral zwemmen en zonnen. De kinderen Brittney, Gwenne en Emilio wilden het liefst dat we de hele dag met hen in het water bleven om te zwemmen en te spelen. We hebben weer nieuwe vriendjes gemaakt geloof ik. We hebben ons ook nog ingesmeerd met klei wat op de bodem lag. Nadat dit opgedroogd en ingetrokken was, konden we het weer afspoelen. TADAA, hallo zacht huidje. Ik heb ook nog veel potjes ‘vreet in de pot’ gespeeld (en gewonnen ;)), met Lorenzo en Estevez. Ik vergat de naam Estevez steeds maar zijn tweede naam is Karel dus zo mocht je hem ook noemen. Tess en Har, ik heb aan jullie poes gedacht om het te onthouden haha. Uiteindelijk hebben we om 5uur alles opgepakt en gingen we weer richting Paramaribo. We hebben gelijk een douche gepakt toen we thuis waren. Terwijl wij de knakworsten in gedachten hadden om klaar te maken, werden we al van boven gehaald met de vraag waar we bleven. Er werd nog met een paar andere mensen gegeten en nagepraat en daar moesten wij ‘natuurlijk’ ook bij zijn. Enrico had groene (nog niet rijp dus) bananen en cassave gemaakt. Het was weer heel gezellig en er kwamen mooie verhalen op tafel. Het werd al snel weer laat en we hebben vandaag (maandag) dus ook lekker uitgeslapen. Ik word wel iedere keer om acht uur wakker doordat de zon vol op het raam staat te branden en het dus vrij wam wordt. De airco maar aangedaan en met wat lawaai verder geslapen. Zonet hebben we onze zwaar vervuilde handdoeken uitgewassen en verder zijn we vandaag niet veel van plan.
Deze week willen we een goede sportschool en salsaschool vinden dus dat is ons doel voor de komende week.