bijna vier weken weg

De hoogste tijd weer voor een verslag! Tot mijn verbazing alweer een tijd geleden dat we het vorige verslag hebben geplaatst. Volgens mij was ik bij maandag 9 september gebleven. Die dag hebben we het vorige verslag geplaatst. De wifi bij de Macdonalds in de Hermitage Mall deed het niet dus uiteindelijk hebben we het wifi netwerk gebruikt van de Texaco. Een beetje kansloos om op het stoepje bij een benzinestation te zitten met je laptop maar de foto’s en het verslag zijn tenminste geplaatst. In de middag zijn we nog naar supermarkt Choi’s geweest. Hier hebben ze veel Nederlandse producten te koop wat natuurlijk wel veel duurder is. Voor een zak Lays chips betaal je zomaar €2,-. ’s Avonds kwamen Enrico en Immanuel terug van een verjaardag en hadden ze voor ons twee bakken vol cakejes en taart meegebracht. Dit zouden en moesten we proeven. Hartstikke lief dat ze het meenemen maar dat moeten ze maar niet iedere keer gaan doen!
Dinsdag verkouden uit mijn bed gerold om weer een stuk te gaan hardlopen. Hierna zijn we lekker in de hangmatten op ons balkon gaan liggen die we daar opgehangen hebben. ’s Middags kwam Guillermo nog langs met de vraag of we het komende weekend ook wat de doen hadden en zo nee of wij dan mee wilden met een paar vrienden naar ‘de derde brug’. Dit is net als in Powakka een kreek waar je een hutje kan huren en lekker kan zwemmen. Iedereen wil ons overal mee naar toe nemen, erg leuk en handig. Zo zien we direct veel van Suriname. Aan het eind van de dag zijn we op de fiets gestapt met als doel: ‘de korfbalstraat opzoeken’. Deze straat was helemaal in het zuiden van de stad en we hebben er best lang over gedaan om hier te komen maar het straatnaambordje korfbalstraat was zeker de moeite waard;). Thuis aangekomen, konden we direct met het eten beginnen. Spaghetti gingen we klaarmaken dus ik begon alvast met de groene en rode paprika’s te snijden. In hele kleine stukjes want van die grote stukken in het eten is niet lekker. Na de groene en de twee kleinere rode gesneden te hebben, ging ik alvast wat water inschenken. Maar wat gebeurde er me nu?! Ik kreeg een bijtende/brandend gevoel op/aan/in/over mijn hoofd! O,O… toen was de link snel gelegd. Wat nou rode paprika’s, rode PEPERS. Wat deed dat een pijn. Ik kan nog steeds niet geloven dat die pepers zo pijn deden. Alles werd dik en ik kon een tijdje mijn ogen niet open doen. Trienke had er zelfs ook last van want die was de keuken op dat moment aan het opruimen. Dus uiteindelijk zaten we met zijn tweeën op het randje van Trienke haar bed waar het lekker koel was door de airconditioning. Na alles er uitgebrand/gezweet te hebben konden we weer enigszins functioneren en durfden we de keuken weer te betreden. De pepers direct naar de vuilniszak verwezen. Wat een ellendige dingen. Uiteindelijk er wel erg om gelachen. De paprika’s zijn hier zo klein en deze pepers waren in verhouding best groot dus de vergissing was snel gemaakt. Voortaan onderzoeken we de paprika’s wel wat beter. Mijn handen hebben nog tot de volgende dag geschrijnd. Het voelde net of ze verbrand waren. Één voordeel was wel dat ik niet meer verkouden was.
Woensdag hebben we de hele dag bij het zwembad gelegen van hotel de Luifel. Het was er lekker rustig en hebben goed aan ons kleurtje kunnen werken. Om een uurtje of 6 werden we opgehaald door Guillermo om even bij zijn voetballen te kijken. Zijn auto maakt een lawaai door een grote uitlaat die hij er onder heeft zitten, niet normaal. Ook hebben ze hier allemaal torens van boxen in de auto zitten om een lekker muziekje af te kunnen draaien. Na het voetbal zijn we naar het huis gereden van Guillermo die samen met Enrico en Immanuel in het huis woont. Daar zijn we met alle mensen samengekomen die meegingen naar de Derde Brug. Samen hebben we afgesproken wat we zouden gaan eten en drinken en wie wat zou gaan regelen. Het is een erg leuke groep en hebben er dus weer wat vrienden bij. Nadat iedereen naar huis was gegaan, zijn Estevez, Guillermo, Trienke en ik nog naar het centrum gereden. Trienke en ik hadden nog helemaal niets gegeten dus hadden we wat broodjes gehaald om deze op te eten bij de waterkant. Onder andere een broodje pom geprobeerd wat van tayer wordt gemaakt. Het was best te eten maar niet mijn favoriet.
Donderdag kom ik van bed af en zie ik tot mijn verbazing dat het gat van de vleermuizen gedicht is! Heerlijk om ze niet meer boven het balkon te hebben hangen. Eddy ‘de huisbaas’ , heeft dit voor ons gedaan gisteravond en heeft ook een televisie gebracht. Donderdagavond zijn we weer naar Havana geweest wat weer erg gezellig was. De volgende dag zijn we vrij brak opgestaan. Brak, wat we hier eigenlijk niet kunnen zeggen want dan denkt iedereen gelijk dat we ‘gebraakt’ hebben. We hebben de hele dag rustig aan gedaan want ’s avonds stond er weer een stapavond op het programma. We zijn met Enrico en Immanuel meegegaan naar een gaybar. Mario en Lorenzo gingen ook mee maar die hebben de hele nacht doodsbang in een hoekje gezeten. Erg komisch om te zien. Ik was zelf in Nederland nog nooit in een gaybar geweest maar het is best leuk. De homo’s hier kunnen met hun ‘gogo’s’(kont) schudden, pfoeee, dat is niet mis. We lagen half 5 in ons bed. Een kort nachtje voor ons want om 7 uur ging de wekker alweer.
We werden om 8uur opgehaald door Abbygail om naar de Derde Brug te vertrekken. Onze hangmatten en slaapspullen ingeladen en daar gingen we op weg. Uiteindelijk duurde het nog twee uur voordat we echt richting de Derde Brug reden. Eerst moesten we nog langs de moeder van Gio want die had nog allerlei spullen staan die ook mee moesten. Gio heeft een relatie met Gail en die gingen ook beide mee dus vanaf de moeder van Gio reden we met 2 auto’s verder. We moesten nog ijs halen, roti ophalen en naar de supermarkt. Bij het boodschappen doen in de supermarkt heb ik wel gelachen hoor. De boodschappen werden één voor één van het lijstje nagelopen en dus ook één voor één uit de rekken gepakt en alles werd bij de kassa neergezet. De kassa lag op den duur helemaal vol met onze boodschappen terwijl we nog druk bezig waren met het boodschappen doen. Er werd dus heel efficiënt boodschappen gedaan…
Na een rit over een zeer hobbelig, roodopstuivend zandweggetje kwamen we aan bij de Derde Brug. Daar hebben we de auto’s uitgepakt en ons hutje ingericht. We hadden weer lekker veel eten mee. Patat, kip,babbat (koeienmaag), ‘surinaamse’ kroketten en bitterballen, bamiesoep etc etc. De zaterdag waren we met ons zevenen. Trienke, Abbygail, Gail, Gio, Estevez, Guillermo en ik. We hebben overdag nog een paar regenbuien gehad en dus ook in de regen gezwommen. Alles bleef gelukkig (redelijk) droog. We hebben het erg gezellig gehad. Bbq weer aan, drinken erbij, muziek aan dus lekker gedanst en na ons nachtelijke zwemuurtje zocht iedereen vrij vroeg de hangmat op want iedereen was al aardig kapot en we hadden nog een dag te gaan.
De volgende dag kwam er nog veel familie langs en werd het gezellig druk bij onze hut. We hebben met de jongeren nog wat flessen drank soldaat gemaakt door middel van het spelletje ‘bussen’, waarbij de kans groot is dat je drank moet drinken. Ze vonden het spel helemaal leuk dus dit zullen we ongetwijfeld vaker met ze spelen. In de namiddag toen de meeste familieleden al weg waren, kwamen er nog drie andere vrienden langs waarmee we nog even hebben gezwommen en gezeten. Uiteindelijk keerden we in het donker naar huis en waren we 10 uur thuis van een zeer geslaagd weekend.
We hebben als eerste de handdoeken uitgewassen de volgende dag. Wat waren die vies, helemaal zwart en onder het zand. We weten nog steeds niet echt hoe de halfautomatische wasmachine werkt dus we doen de was nog steeds met de hand. We zijn daarna naar het centrum gefietst om te internetten en om nog wat dingen te regelen voor ons visum. We hadden daar namelijk de volgende dag weer een afspraak voor staan en we moesten nog een kopie van het paspoort laten maken, een plakzegel halen bij het postkantoor en 502srd storten bij de Surinaamse centrale bank. Helaas waren we voor het geld storten te laat bij de bank want de kassa was al gesloten. We hadden de volgende dag om kwart voor 8 de afspraak staan bij de vreemdelingendienst en half 8 ging de bank open. Dus zat er niets anders op dan de volgende dag lekker vroeg richting de bank te fietsen. Verder hebben we maar liefst drie uur bij de Burger King gezeten om o.a. te skypen.
Dinsdagochtend stonden we braaf ruim voor half 8 bij de bank zodat we als eerste aan de beurt zouden zijn. Met de taxi zijn we daarna naar de vreemdelingendienst gereden en uiteindelijk kwamen we daar een half uur te laat aan. Dit maakte gelukkig niets uit want je kon je paspoort inleveren en daarna kreeg je gewoon een nummer. Van tevoren hadden we al veel verhalen gehoord en gelezen dat het verlengen van je visum erg lang duurde dus we hadden ons op het ergste voorbereid. Wij hadden vast gelukt want uiteindelijk zijn we er nog niet eens 2 uur bij de vreemdelingendienst geweest. Het verliep allemaal vrij snel en over 6 weken moeten we ergens naartoe bellen om bevestiging te krijgen of ons visum geldig is tot en met maart. We zijn met de taxi weer naar de bank gereden want daar stonden onze fietsen nog. Helaas stond ons dus nog een fietstocht te wachten in de hitte in onze lange kleren. Thuis hebben we meteen de bikini aangetrokken en op het balkon gelegen. Om 6uur gingen we weer hardlopen en dit keer gingen er een paar vrienden mee. Het rondje wat we iedere keer hardlopen is rond de 4/4,5 km. De anderen hadden al een poos niet hardgelopen dus twee van de drie keerden eerder terug. Toen iedereen weer bij de londenstraat was aangekomen, spraken we af om snel te gaan douchen en om daarna nog met zijn allen naar de Waterkant te gaan om iets te eten.
Behalve een rondje hardlopen hebben we woensdag niet veel gedaan. Rond 5 uur zijn we op de fiets gestapt om een sportschool te bekijken. Het zag er wel goed uit en hier zullen we dan ook lid van worden om toch wat krachttraining uit te kunnen voeren. Vervolgens zijn we naar de Maretraite Mall gefietst en heeft Trienke alvast fitnessschoenen gekocht.
Donderdag 19 september zijn we naar Paramaribo Zoo geweest. We hadden een route op de kaart uitgestippeld maar we weg bleek in het echt toch anders te zijn. Over een zandweggetje zijn we uiteindelijk bij de dierentuin aangekomen. Op het terrein voor de dierentuin was een militaire oefening aan de gang. Hier moesten wij voorlangs fietsen en ja hoor, het blijven Surinamers. Ook door de militairen werden we nagezwaaid en nageroepen. We zijn dik 2 uur in de dierentuin geweest en toen hadden we alles al wel gezien. Er waren voornamelijk apen & slangen te zien. Wat de ‘grotere’ beesten betreft waren er 2 alligators, jaguars en een tijger te zien. Voor 10 srd hebben we toch maar weer iets van Paramaribo gezien. Na thuis wat gegeten te hebben, zijn we naar een digicelshop gefietst. We hebben van meerdere mensen gehoord dat dit een betere provider is dan telesur dus hebben we een simkaart van digicel gekocht. Ik heb er één voor mijn iphone gekocht zodat we thuis kunnen skypen en niet voortdurend ergens anders heen moeten voor internet. Voor 10 srd, dus voor €2,5 heb ik 3 dagen internet met 750 MB dus dat is ruim voldoende internet. Na dit geregeld te hebben zijn we snel naar huis gegaan om ons te verkleden voor het hardlopen. Iedereen die dinsdag mee had gerend had gezegd dat ze er donderdag weer zouden staan. Uiteindelijk was het alleen Guillermo die op kwam dagen. Emilio en zijn moeder Sherida (zus van Lydia) kwamen ’s avonds nog langs en er werd nog allemaal nasi gehaald. Trienke en ik hadden al spaghetti gegeten maar het komt regelmatig voor dat we nog iets mee ‘moeten’ eten dus hebben we toen ook nog maar een klein bordje nasi gegeten. Er was veel te veel gekocht dus de volgende dag hebben we er ook nog van kunnen eten.
Vrijdag heeft Sherida voordat ze naar het werk ging Emilio bij ons gebracht want hij zou bij ons de dag doorbrengen. Eerst hebben we een tijdje met de lego gespeeld en nadat we de barra’s hadden opgegeten die hij had meegebracht, zijn we naar het zwembad gegaan. Emilio wilde voortdurend in het zwembad spelen met ons dus van zonnen is niet veel terecht gekomen. Na het zwemmen hebben we de nasi opgegeten en Emilio zou daarna zijn moeder bellen om te vragen of zij hem op kon halen. Ineens kwam hij terug met de mededeling dat hij hier wel wilde slapen. Nou vooruit dan maar. Nu was de vraag wat we met hem zouden gaan doen de rest van de avond. In de bioscoop draaide er geen film meer voor een tienjarige dus uiteindelijk hebben we Guillermo maar gebeld en zijn we met zijn vieren naar de Macdonalds gegaan. Hier is het heel gewoon om dikke kippenpoten te nemen als menu. Ook krijg je de bekers mee om zelf te vullen met frisdrank en ook kleine bakjes om zelf te vullen met ketchup. Je wordt op deze manier erg snel geholpen. Thuis zijn we direct op bed gegaan, Emilio bij Trienke in bed want hij wilde liever niet alleen slapen.
Emilio heeft zaterdag tot laat geslapen en het was al bijna tijd om middag te eten. Gisteren had Guillermo ons al gevraagd wat we voor Emilio zouden koken. Wij dachten gewoon brood maar nee, hier eten ze tussen de middag warm dus ik ben samen met Guillermo Javaanse bamie en bakabana gaan halen bij een vriend die een eigen restaurant(je) heeft. Later kwam Estevez ook nog langs met een portie bakabana’s dus er was weer eten genoeg. ’s Middags heeft het ontzettend veel geregend en de straten kwamen al snel blank te staan. ‘Natuurlijk’ zijn we ook even de straat opgegaan en binnen no-time waren we helemaal doorweekt. Toen het mijn beurt was om te douchen was er ineens geen water meer. Ik mezelf weer aankleden en verhaal halen. Het bleek dat Guillermo popcorn aan het maken was beneden. Hier hebben ze elektriciteit nodig om waterdruk te krijgen en Guillermo had die stekker eruit gehaald. Uiteindelijk dus wel kunnen douchen. Verder hebben we de hele middag gezellig binnen gezeten en nog een wedstrijd van Barcelona gekeken. Heel gek dat je hier om half 4 voetbal aan het kijken bent in plaats van de gebruikelijke tijd half 9. Rond een uur of 6/7 heb ik nog met Marleen, Jantien, Anita, Ymkje en Marit geskyped. Zij zaten bij elkaar bij Marleen om daarna naar Roden te gaan en zaten dus lekker aan de drank. Dit was dus een erg gezellig en hilarisch skypemomentje. Op deze zaterdagavond ben ik een keer lekker vroeg op bed gegaan.
Zondag hebben we eindelijk maar toch de boeken er bij gepakt om ons in te lezen voor stage. Ook wel leuk om de stof weer wat door te lezen! Ik heb nog een andere fiets opgehaald bij Tjitra (contactpersoon van SPS Projecthulp). Mijn oude fiets had last van een versleten tandwiel (volgens oompie Ties, dus dan zal dat wel waar zijn!). Ik kon meestal niet direct wegfietsen en moest eerst tien keer trappen voordat ik eindelijk vooruit ging. Bij stoplichten is dit best eng want iedereen wil je voorbij scheuren. De terugweg naar huis heb ik nog een lekkere regenbui over me heen gekregen. ’s Middags zijn we nog bij het zaalvoetbal van Guillermo gaan kijken en daarna hebben we nog even goed veel boodschappen gekocht. Gelukkig was Estevez erbij om aan te wijzen wat sla was want deze conclusie hadden we zelf niet kunnen trekken, wat ziet dat er apart uit. ’s Avonds hebben we weer hardgelopen, snelste tijd tot nu toe met 19.20 minuten over 4/4.5 kilometer.
Vandaag hebben we weer gelezen voor stage. We hebben de half automatische wasmachine uitgeprobeerd en dit lukte best aardig! Gelukkig geen handwas meer. Ik heb ook nog geskyped met mam, opa, Lammie, Gretha en Bert die samen op vakantie zijn in Spanje. Nadat we nog even een uurtje zon hebben meegepakt zijn we naar de Hermitage Mall gefietst en heb ik nieuwe fitnessschoenen gekocht. Binnenkort ook maar daadwerkelijk naar de sportschool gaan! Ook hebben we een ovenschaal en een weegschaal kunnen vinden wat nog op ons wenslijstje stond. Morgen zijn we van plan om een auto te huren en zal ik dus links moeten rijden. Leuk leuk! Verder hebben we woensdag nog een etentje op het programma staan van SPS projecthulp en donderdag moeten we beginnen bij onze stageplek! Erg veel zin in. Dit was het weer voor nu! Kusss vanuit Par’bo!